Bronisław Bednarz

Położenie grobu: Powązki Wojskowe E – 1 - 15
Bronisław Jan Bednarz (ur. 29 sierpnia 1924 we Lwowie, zm. 19 maja 2016) – generał brygady, doktor nauk humanistycznych, zastępcą komendanta WAT ds. politycznych.
Urodził się we Lwowie w rodzinie Jana i Franciszki z Zakrzewskich. Do wybuchu wojny kształcił się w VII Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki we Lwowie. W latach 1941–1944 pracował w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich. W 1944 ukończył liceum humanistyczne na tajnych kompletach, zdał maturę i rozpoczął studia prawnicze na tajnym uniwersytecie Jana Kazimierza.
W sierpniu 1944 wstąpił do Wojska Polskiego w ZSRR, gdzie początkowo był szeregowym w 6 pułku piechoty. Po ukończeniu dywizyjnego kursu chorążych promowany na stopień chorążego w korpusie oficerów polityczno-wychowawczych. Jako oficer polityczno-wychowawczy przeszedł szlak bojowy 2 Dywizji Piechoty im. J. H. Dąbrowskiego. Brał udział w walkach o Warszawę, Wał Pomorski, w forsowaniu Odry i walkach wokół Berlina.
W latach 1946–1949 studiował na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych w Warszawie. Był również absolwentem Szkoły Partyjnej przy Komitecie Centralnym PZPR (1956), Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego (eksternistycznie – 1956) oraz Akademii Sztabu Generalnego WP (1961).
W latach 1960–1962 był prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawczego.
W styczniu 1964 powierzono mu funkcję szefa Wojskowego Instytutu Historycznego – przewodniczącego Komisji Koordynacyjnej Nauk Wojskowo-Historycznych.
W 1967 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w Wojskowej Akademii Politycznej.
Autor wielu publikacji, prac i artykułów o tematyce historycznej i historyczno-wojskowej.
W 1968, w okresie czystek politycznych w SZ PRL, oskarżony o rewizjonizm i liberalizm, został zwolniony z zawodowej służby wojskowej, wydalony z PZPR oraz przeniesiony do rezerwy z dniem 18 października 1968. Znalazł się na liście sporządzonej w 1990 r. na żądanie wiceministra obrony narodowej Janusza Onyszkiewicza w Departamencie Kadr MON, zawierającej wykaz oficerów pochodzenia żydowskiego zwolnionych z zawodowej służby wojskowej w 1967 i 1968 r., mimo że nie był żydowskiego pochodzenia.
W latach 1975–1980 nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Katowicach.
Odznaczenia (m.in.):

• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych

Źródła

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Bronis%C5%82aw_Bednarz
2. https://timenote.info/lv/person/view?id=10462168&l=pl
3. https://przystanekhistoria.pl/pa2/tematy/propaganda/69777,Kampania-antysemicka-w-ludowym-Wojsku-Polskim-w-1967-roku.html

Mapka z położeniem grobu