Ireneusz Dobiech

Położenie grobu: Kwatera S-II-6 Rząd 4 Grób 1
Ireneusz Dobiech (ur. 17 października 1931 w Częstochowie, zm. 14 lipca 2022 w Warszawie) – pułkownik Wojska Polskieg, dr inż., nauczyciel alkademicko na Wydziale Elektromechanicznym WAT.
polski inżynier, nauczyciel akademicki w Wojskowej Akademii Technicznej, doktor nauk wojskowych, o. Absolwent Fakultetu Łączności Wojskowej Akademii Technicznej (1954)[1]. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1973 w macierzystej uczelni, promotorem był Sylwester Kaliski.
Przez całą karierę zawodową związany z Wojskową Akademią Techniczną. W latach 1954–1976 pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Broni Strzeleckiej Fakultetu Artyleryjskiego. Następnie w latach 1976-1987 pracował w Katedrze Strzelania i Balistyki w Wydziale Elektromechanicznym, w tym od 1976 jako kierownik Zakładu Balistyki Doświadczalnej i od 1981 jako zastępca szefa Katedry. W latach 1987–1991 kierownik Zakładu Balistyki Wewnętrznej w Katedrze Konstrukcji i Eksploatacji Uzbrojenia Klasycznego. W 1991 przeszedł w randze pułkownika w stan spoczynku.
Autor kilkunastu artykułów naukowych i skryptów, a także trzech wynalazków.
Badacz i propagator wiedzy nt. Transatlantyckiej Stacji Radiotelegraficznej, Wojskowej Akademii Technicznej oraz Bemowa.

Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Mapka z położeniem grobu

Źródła:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Ireneusz_Dobiech
http://www.babice.waw.pl/nadajnik/nadajnik98.htm