Adam Krzyżanowski

Położenie grobu: Stare Babice
Adam Krzyżanowski (ur. 12 marca 1941 r., zm. 20 maja 2017) – pułkownik Wojska Polskiego, – wybitny pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Techniki Lotniczej Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa WAT.
Służbę wojskową pełnił od 1961 r., rozpoczynając ją w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu. Po jej ukończeniu służył jako mechanik lotniczy służby zasadniczej w pułku lotniczym w Tomaszowie Mazowieckim.
W latach 1962–1967 studiował w Wojskowej Akademii Technicznej na Wydziale Mechanicznym (kierunek samoloty i śmigłowce). Studia ukończył z wyróżnieniem. W trakcie studiów w WAT, w 1965 r., został promowany na stopień podporucznika Wojska Polskiego i powołany do służby zawodowej.
W 1982 r. obronił pracę doktorską z dziedziny dynamiki ruchu samolotu z uwzględnieniem odkształcalności konstrukcji nt.: Dynamika nieautonomicznego ruchu samolotu z odkształcalnymi układami sterowania. W 1997 r. ukończył z wyróżnieniem Zaoczne Podyplomowe Studium w Zakresie Ochrony Środowiska Naturalnego w Eksploatacji Kompleksów Wojskowych.
Od 1 września 2957 roku pełnił służbę wojskową w WAT, kolejno na stanowiskach: starszego asystenta, wykładowcy, starszego wykładowcy i adiunkta personelu naukowego-dydaktyczego, najpierw w Katedrze Aerodynamiki a następnie w Instytucie Techniki Lotniczej dzisiejszego Wydziału Mechatroniki i Lotnictwa. W latach 1975–1986 pełnił dodatkowo funkcję kierownika Laboratorium Aerodynamiki.
W 1998 r zakończył służbę wojskową w stopniu pułkownika i został zatrudniony w uczelni na stanowisku starszego wykładowcy.
Jako nauczyciel akademicki prowadził zajęcia z przedmiotów mechanika lotu i aerodynamika dla specjalności lotniczych. Przeprowadził około 8000 godzin dydaktycznych i kierował 40 pracami dyplomowymi. Opracował zestaw pomocy dydaktycznych do nauki mechaniki lotu i jest autorem dwóch skryptów oraz podręczników akademickich: Mechanika lotu i Mechanika lotu śmigłowców, za które otrzymał nagrody rektorskie.

Za działalność dydaktyczną został wyróżniony w 1989 r. tytułem „Przodującego Nauczyciela Akademickiego”, a w 1991 r. tytułem „Zasłużonego Nauczyciela Akademickiego” oraz czteroma indywidualnymi nagrodami rektorskimi.
Naukowo zajmował się aerodynamiką doświadczalną (badania obiektów w tunelach aerodynamicznych) oraz dynamiką ruchu statków powietrznych z uwzględnieniem odkształcalności konstrukcji.
Opublikował ponad 50 artykułów w czasopismach naukowych krajowych i zagranicznych oraz wygłosił 42 referaty na konferencjach naukowych (krajowych i międzynarodowych). W ostatnim okresie, jako uznany ekspert w dziedzinie eksperymentalnej mechaniki lotu, kierował i prowadził badani tunelowe modelu samolotu Tu-154M, dla potrzeb wyjaśnienia przyczyn katastrofy samolotu rządowego pod Smoleńskiem.
Za działalność naukową był trzykrotnie wyróżniony zespołową nagrodą rektorską. Był zapalonym żeglarzem, miłośnikiem Wielkich Jezior Mazurskich, niezwykle aktywnym członkiem Klubu Żeglarskiego WAT, współbudowniczym jachtu klubowego El Bimbo, bosmanem jachtu Venus Anea VK 304.
Piśmiennictwo:

1. https://promocja.wat.edu.pl/wp-content/uploads/2023/03/ga-07-09-2017.pdf#page=20

Mapka z położeniem grobu Powązki: Wojskowe B II – 2 - 8