Władysław Kołosowski

Położenie grobu: Powązki Wojskowe F II – 8 - 14
Władysław Kołosowski (ur. 27 czerwca 1925 r. w Wołkowysku, zm. 27 czerwca 2011 ) - pułkownik Wojska Polskiego, prof. dr hab. inż., specjalistą w dziedzinie anten i propagacji fal elektromagnetycznych oraz kompatybilności elektromagnetycznej.
Służbę wojskową rozpoczął w 1944 r., brał udział w forsowaniu Nysy w rejonie Bautzen jako dowódca drużyny w 9. DP. Za udział w walkach został trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, a za udział w wyzwoleniu Czech spod okupacji hitlerowskiej został odznaczony czechosłowackim Krzyżem Walecznych 1939 r.
Po wojnie pozostał w wojsku, rozpoczął naukę jako podchorąży w Oficerskiej Szkole Łączności, następnie w Kompanii Akademickiej przy Politechnice Wrocławskiej, w końcu w Fakultecie Wojskowym przy Politechnice Gdańskiej. Studiował tam na Wydziale Elektrycznym i w 1951 r. uzyskał dyplom inżyniera. W tym samym roku został skierowany do służby w organizowanej Wojskowej Akademii Technicznej.
Wykonując obowiązki wojskowego nauczyciela akademickiego w Fakultecie Łączności, jednocześnie podnosił swoje kwalifikacje i w roku 1956 uzyskał tytuł magistra. Został wyznaczony na zastępcę kierownika katedry, a od 1957 r. był kierownikiem Zakładu Anten i Rozchodzenia się Fal w Katedrze Fal Ultrakrótkich Fakultetu Radiolokacji i Łączności.
W 1962 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1963 r. został awansowany do stopnia pułkownika, a w 1978 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych. W 1981 r. otrzymał tytuł naukowy profesora.
Został powołany na stanowisko konsultanta naukowego w Stoczni Szczecińskiej w latach 1979-1982 i konsultanta naukowego Polskiego Radia – Program dla Zagranicy w latach 1965-1991.
Był również członkiem Komitetu Badań Kosmicznych i Satelitarnych PAN (1984-1987) oraz Komitetu Fizyki Kosmicznej PAN od 1969 r. W 1991 r. zakończył czynną służbę wojskową i rozpoczął pracę na stanowisku profesora w Instytucie Radiolokacji Wydziału Elektroniki WAT, a od 1994 r. w Instytucie Systemów Telekomunikacyjnych (póżniej Instytut Telekomunikacji).
Od początku służby w WAT bardzo aktywnie uczestniczył w procesie dydaktycznym, prowadząc wykłady, seminaria i ćwiczenia laboratoryjne z przedmiotów: technika mikrofalowa i anteny oraz anteny i propagacja fal dla studiów wyższych i podyplomowych. Był cenionym przez studentów nauczycielem akademickim, który jednocześnie bardzo aktywnie uczestniczył w realizacji prac naukowo-badawczych.
W czasie swojej działalności dydaktycznej i naukowej kierował 80 pracami dyplomowymi i 20 pracami doktorskimi. Recenzował około 55 prac doktorskich i 20 prac habilitacyjnych. Opiniował 8 wniosków profesorskich.
Był autorem 4 i współautorem 5 skryptów akademickich.

Był kierownikiem wielu projektów badawczych, m.in. kierował zespołem, w którym opracowano „System do odbioru sygnałów satelitarnych”. System ten został wdrożony do produkcji i wszedł na wyposażenie Wojska Polskiego.
Za działalność naukowo-badawczą trzykrotnie został wyróżniony Nagrodą Ministra Obrony Narodowej.
Jest autorem 4 opatentowanych wynalazków.
Był członkiem wielu komitetów i innych gremiów naukowych, m.in. w Komitecie Badań Kosmicznych i Komitecie Fizyki Kosmicznej PAN, w Radzie MON ds. Wyższego Szkolnictwa Wojskowego i Nauki.
Odznaczenia (m.in.):

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

2 października 2014 roku inaugurację nowego roku akademickiego w Wydziale Elektroniki WAT poprzedziło nadanie audytorium w budynku 45 imienia płk. prof. dr. hab. inż. Władysława Kołosowskiego oraz odsłonięcie tablicy pamiątkowej poświęconej Jego pamięci.

Piśmiennictwo:

https://promocja.wat.edu.pl/wp-content/uploads/2023/03/ga184-186.pdf
https://promocja.wat.edu.pl/Glos_Akademicki/Glos_PDF/2014/www_GA_10.pdf

Mapka z położeniem grobu Powązki Wojskowe F II