Bronisław Dzikiewicz

Położenie grobu: 254 - 1 - 1
Bronisław Julian Dzikiewicz (ur. 20 stycznia 1899 w Żyrardowie, zm. 3 września 1978 w Warszawie) – pułkownik Wojska Polskiego, prof. dr hab. inż., geodeta.
Przed I wojną światową przebywał i uczył się w Żyrardowie. Po wybuchu wojny ewakuowany do Doniecka, gdzie ukończył Szkołę Handlową. Pod koniec 1918 roku wrócił do kraju i został powołany do Wojska Polskiego.
W listopadzie 1919 roku ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty i otrzymał stopień podporucznika.
W roku 1920 jako dowódca plutonu 106 pułku piechoty walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w rejonie Lwowa. Następnie pełnił służbę w Wielkopolskiej Szkole Podchorążych Piechoty i 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Równem.
Ukończył dwuletni kurs w Oficerskiej Szkole Topografów w Warszawie, po którym skierowano go Wojskowego Instytutu Geograficznnego. W 1935 roku ukończył studia na Wydziale Inżynierii Politechniki Warszawskiej uzyskując dyplom inżyniera geodety.
Do roku 1939 zajmował się pomiarami i obliczeniami sieci triangulacyjnych na terenie całego kraju.
14 września 1939 został przydzielony do oddziału służby geograficznej przy Dowództwie Grupy Obrony Lwowa na stanowisko kierownika działu kartograficznego. Po kapitulacji załogi Lwowa został internowany w ZSRR, gdzie pracował w obozie pracy w miasteczku Tajga.
Po zwolnieniu 27 maja 1942 roku wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych, ewakuując się wraz z nimi do przez Iran, Irak i Palestynę. Służył w 12 kompanii geograficznej 2 Korpusu, gdzie m.in. prowadził kursy z tematyki geodezji i geodezji wyższej. We Włoszech był dowódcą oddziałów pomiarowych służby geodezyjnej 2 Korpusu Polskiego. Brał m.in. udział w bitwie o Monte Cassino oraz wyzwalaniu Bolonii. Do jego zadań należały głównie pomiary sieci triangulacyjnej i obliczanie współrzędnych dla artylerii.
Po wojnie przebywał do 1947 roku w Anglii, po powrocie do Polski podjął pracę w Wojskowym Instytucie Geograficznym jako kierownik Wydziału Geodezyjnego Wojskowej Służby Topograficznej.
W 1949 roku rozpoczął wykłady z astronomii i geodezji wyższej w Oficerskiej Szkole Topografów.
W 1953 roku został starszym wykładowcą na Fakultecie Wojsk Inżynieryjnych, później kierownikiem Zakładu Geodezji na Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie. W 1957 brał udział w tworzeniu Katedry Geodezji i Topografii, którą kierował aż do 1969 roku, pracując jednocześnie na pół etatu na Politechnice Warszawskiej.
W 1962 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym oraz prodziekanem Wydziału Inżynierii Wojskowej i Geodezji.
W latach 60. uruchomił i kierował stacją obserwacji sztucznych satelitów Ziemi SSZ nr 1159 na WAT. Od wczesnych lat 40. pisał skrypty i podręczniki z zagadnień geodezji, geodezji wyższej i topografii.
W latach 1952–1978 był zastępcą redaktora naczelnego kwartalnika „Geodezja i Kartografia”.
Był autorem kilkudziesięciu prac naukowych, podręczników i książek z dziedziny geodezji, promotorem trzech prac doktorskich.

Odznaczenia (m.in.):

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych

Mapka z położeniem grobu

Źródła:

1. https://pl.wikipedia.org/wiki/Bronis%C5%82aw_Dzikiewicz
2. https://lubimyczytac.pl/autor/188582/bronislaw-dzikiewicz