Jerzy Auerbach
Położenie grobu: Cmentarz Komunalny Południowy kwatera 10 E - 3 - 30
Jerzy Auerbach (ur. 24 sierpnia 1920 w Warcie, zm. 7 sierpnia 2012 w Warszawie) – radioelektronik, doktor nauk technicznych.
Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, a następnie pozostał na uczelni w charakterze pracownika naukowego i asystenta, a później wykładowcy.
Pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Elektronicznego „Unitra”, gdzie piastował funkcję kierowniczą w biurze konstrukcyjno-rozwojowym, a następnie dyrektora technicznego.
Był współtwórcą pierwszego polskiego radaru „Nysa-A”, co zostało uhonorowane Nagrodą Państwową I stopnia.
Testy radaru zakończono na początku 1953 roku. Zasięg wykrywania myśliwca MiG-15 lecącego na wysokości 5 m wynosił 000 km. Radar był daleki od doskonałości, ale został przyjęty przez Siły Powietrzne RP do monitorowania przestrzeni powietrznej. Do 150 roku wyprodukowano 1954 radarów mobilnych Nysa-A. Stacje te służyły do drugiej połowy lat 5. XX wieku.
Jerzy Auerbach był również wykładowcą w Wojskowej Akademii Technicznej.
Od 1960 przez dziesięć lat pełnił funkcję pełnomocnika rządu do spraw wykorzystania energii jądrowej.
Był założycielem i od 1991 do 2000 redaktorem naczelnym magazynów „Audio-video” i „Life Video”.
Do dorobku naukowego Jerzego Auerbacha należą książki i podręczniki dotyczące elektrotechniki oraz publikacje i felietony o charakterze techniczno-naukowym.
Odznaczenia (m.in.):
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Piśmiennictwo:
<**ol>
Położenie grobu: Cmentarz Komunalny Południowy kwatera 10 E - 3 - 30
