Kuźwa Zygmunt

Położenie grobu: Aleja 9 Rząd 1 Grób 120
Zygmunt Kuźwa (ur. 24 lipca 1904 w Warce, zm. 30 września 1944 w Warszawie) – polski duchowny Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP, ordynowany 26 marca 1933 w Łomży, kapelan i żołnierz powstania warszawskiego. Proboszcz parafii w Czerwionce w latach 1934-1936. Od 1 stycznia 1937 pełnił stanowisko proboszcza w parafii w Łomży.
W 1933 ukończył studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas wojny pracował jako urzędnik elektrowni warszawskiej.
Przez cały okres okupacji aktywnie uczestniczył w podziemnym ruchu oporu, batalion "Kiliński" - 4. kompania "Watra" - pluton 169.
Podczas Powstania Warszawskiego najpierw jako kapelan w plutonie walczącym na cmentarzu ewangelickim przy ul. Młynarskiej, następnie przedarł się na Stare Miasto, gdzie walczył jako zwykły powstaniec w kompanii „Osa”. Ze Starego Miasta przedostał się kanałami na Żoliborz do zgrupowania „Zubr”, gdzie został śmiertelnie ranny 30.09.1944 r.
Umieszczony na Murze Pamięci w Muzeum Powstania Warszawskiego: Kolumna 163 Miejsce 29.

Źródło 1
Źródło 2